Leros: Last German Para Drop

Leros: Last German Para Drop autorstwa Joni Nuutinena to turowa gra strategiczna, której akcja rozgrywa się na greckiej wyspie Leros na Morzu Egejskim, niedaleko Turcji.

Po zmianie stron przez Włochów pod koniec 1943 roku, Brytyjczycy natychmiast przerzucili na wyspę Leros wszystkich, od żołnierzy regularnych po najbardziej doświadczone oddziały specjalne (Long Range Desert Group i SAS/Special Boat Service), aby zabezpieczyć kluczowy port głębokowodny oraz ogromne włoskie bazy morskie i powietrzne. Ten brytyjski ruch zagroził rumuńskim polom naftowym i skłonił Turcję do przyłączenia się do wojny.

Niemcy musieli przejąć kontrolę nad tą kluczową twierdzą, obecnie zajmowaną zarówno przez Brytyjczyków, jak i włoski garnizon, i rozpoczęli operację Leopard. Jedyną szansą na zwycięstwo był brawurowy skok na spadochronach ostatnich zaprawionych w bojach Fallschirmjäger (niemieckich wojsk powietrznodesantowych) w najwęższym miejscu wyspy, a także przeprowadzenie kilku desantów desantowych z pomocą brandenburskich sił specjalnych i niemieckich komandosów piechoty morskiej.

Kilka planowanych lądowań zakończyło się całkowitym lub częściowym niepowodzeniem, ale Niemcom udało się stworzyć dwa przyczółki... i tak zrzut spadochronowy, który już wcześniej został odwołany, został natychmiast przełożony, aby nabrać rozpędu.

Historyczny sygnał wysłany przez podpułkownika Johna Easonsmitha, dowódcę Grupy Pustynnej Dalekiego Zasięgu, w trakcie bitwy: „Wszystko jest trudne, ale wszyscy jesteśmy pewni wyniku, jeśli nie wylądują już Niemcy. Niemieccy spadochroniarze byli ładni do oglądania, ale ponieśli wiele ofiar”.

W bitwie o Leros wzięła udział bezprecedensowa liczba różnych jednostek specjalnych z czasów II wojny światowej walczących w tak ograniczonym obszarze. Włosi mieli swoje słynne MAS, Brytyjczycy wystawili swoich najbardziej doświadczonych członków Grupy Pustynnej Dalekiego Zasięgu i SAS/SBS ​​ (Specjalne Siły Powietrzne), podczas gdy Niemcy rozmieścili komandosów piechoty morskiej, pozostałych weteranów spadochroniarstwa i różne kompanie brandenburskie, znane z wielojęzycznej i wielomundurowej taktyki, która dezorientowała przeciwników.

Dzięki nieregularnemu kształtowi wysp (w tym dziewięciu zatok), zrzutom spadochroniarzy i licznym lądowaniom, wkrótce między górami a fortyfikacjami rozgorzała chaotyczna, zacięta bitwa, w której różne elitarne siły walczyły o kontrolę nad każdym przyczółkiem. W miarę jak godziny mijały, a zacięte walki przeradzały się w dni, obie strony zdały sobie sprawę, że ta konkretna bitwa będzie niezwykle zacięta.

Czy starczy ci nerwów i sprytu, by przekształcić ten trzymający w napięciu scenariusz w ostatni wielki niemiecki triumf II wojny światowej?

„Leros upadł po niezwykle dzielnej walce z przytłaczającym atakiem powietrznym. To była niemal walka między sukcesem a porażką. Niewiele brakowało, by przechylić szalę na naszą korzyść i odnieść triumf”.
— Naczelny Dowódca (C-in-C) brytyjskiej 9. Armii, generał Sir Henry Maitland Wilson, doniósł premierowi: