Leros: Last German Para Drop

Leros: Last German Para Drop van Joni Nuutinen is een turn-based strategiespel dat zich afspeelt op het Griekse eiland Leros in de Egeïsche Zee, vlakbij Turkije.

Nadat de Italianen eind 1943 van kant wisselden, stuurden de Britten iedereen, van reguliere troepen tot hun meest ervaren speciale eenheden (de Long Range Desert Group en de SAS/Special Boat Service), naar het eiland Leros om de belangrijke diepzeehaven en de enorme Italiaanse marine- en luchtmachtfaciliteiten te beveiligen. Deze Britse zet bedreigde zowel de olievelden van Roemenië als Turkije om zich bij de oorlog aan te sluiten.

De Duitsers moesten de controle over dit belangrijke bolwerk, dat nu in handen was van zowel de Britten als het Italiaanse garnizoen, veroveren en Operatie Leopard lanceren. De enige kans op de overwinning was om met een gedurfde parachutesprong de laatste, door de strijd geharde Fallschirmjäger (Duitse luchtlandingstroepen) midden op het smalste punt van het eiland te lanceren, terwijl ze tegelijkertijd verschillende amfibische landingen uitvoerden met de hulp van Brandenburgse speciale eenheden en Duitse marinierscommando's.

Verschillende geplande landingen mislukten volledig of gedeeltelijk, maar de Duitsers slaagden erin twee bruggenhoofden te creëren... en dus werd de parachutedropping, die al eens was afgeblazen, onmiddellijk opnieuw bevolen in een poging meer momentum te krijgen.

Een historisch signaal van luitenant-kolonel John Easonsmith, de commandant van de Long Range Desert Group, midden in de strijd: "Alles is moeilijk, maar we hebben er alle vertrouwen in dat de uitkomst goed zal zijn als er geen Duitsers meer landen. Duitse parachutisten zijn mooi om te zien, maar hebben veel slachtoffers geleden."

De Slag om Leros omvatte een ongekend aantal verschillende speciale eenheden uit de Tweede Wereldoorlog die vochten in zo'n beperkte ruimte. De Italianen hadden hun beroemde MAS, de Britten zetten hun meest ervaren leden van de Long Range Desert Group en SAS/SBS ​​(Special Boat Service) in, terwijl de Duitsers Marine Commando's, de overgebleven parachutistenveteranen en verschillende Brandenburgse compagnieën inzetten, berucht om hun meertalige, multi-uniform tactieken die hun tegenstanders in verwarring brachten.

Dankzij de onregelmatige vorm van de ruige eilanden (inclusief negen baaien), de parachutistendroppings en de vele landingen, ontstond er al snel een chaotische, moordende strijd tussen de bergen en de vestingwerken, waarbij verschillende elitetroepen streden om de controle over elke steunpunt. Naarmate de uren verstreken en dagen zonder onderbreking in de hevige gevechten werden, beseften beide partijen dat deze strijd een nek-aan-nekrace zou worden.

Heb jij de moed en het verstand om dit spannende scenario om te zetten in de laatste grote Duitse triomf van de Tweede Wereldoorlog?

"Leros is gevallen, na een zeer dappere strijd tegen overweldigende luchtaanvallen. Het scheelde niet veel of het was een nek-aan-nekrace. Er was maar heel weinig nodig om de balans in ons voordeel te laten doorslaan en een triomf te bewerkstelligen."
— De opperbevelhebber van het Britse Negende Leger, generaal Sir Henry Maitland Wilson, rapporteerde aan de premier: